Vespa Velutina

junio 30, 2016 Publicado por viana e mais

Vespa Velutina

A avispa asiática (Vespa velutina) é unha especie de avispa da familia de os véspidos orixinaria de China.

Esta avispa, do mesmo xeito que outras do seu xénero, aliméntase de insectos (formigas, bolboretas, pulgones, etc.), pero tamén de abellas, aínda que esta especie é máis agresiva que outras. É facilmente distinguible polo seu tórax e o seu abdome de cor negra, exceptuando o cuarto segmento, de cor amarela. As súas patas de cor marrón destacan polos seus extremos amarelos. As súas ás son dunha cor escura. É unha especie diúrna. Está naturalmente aclimatada a un medio ambiente subtropical tépedo. Atópase no continente asiático ata o norte da India e nas montañas de China, nas zonas xeográficas onde o clima é similar ao do oeste de Europa (isto explica a súa boa adaptación en Europa).

O tamaño varía segundo o alimento, a paraxe e a temperatura, aínda que é unha das especies de maior tamaño.

Reina
A raíña pode chegar a medir uns 3,5 cm, e alcanzar un ano de vida. A partir de febreiro, a raíña sae da súa diapausa e empeza de novo a súa actividade. A partir de marzo, elabora un nino provisional. As primeiras obreiras nacen durante o mes de maio, e son elas as que se farán cargo do mantemento e funcionamento da colonia. A raíña dedicarase a partir dese momento soamente á posta de ovos. Ao final do verán, as novas femias e os machos saen do niño para aparearse. Só as femias entran en diapausa, e as femias fecundadas poderán fundar unha nova colonia e converterse en raíñas.

Obreira
A obreira é a clase máis pequena de Vespa velutina, cun tamaño pouco maior aos 2,5 cm. Os machos, con todo, poden chegar facilmente aos 3 cm. Estas obreiras tamén protexen á matriarca, adquirindo a función de soldados.

Niño
A raíña fundadora da colonia crea un niño provisional (que non é unha colmea). Este niño non é máis grande que unha pelota de tenis. Se a situación do niño provisional é idónea, leste servirá de base á construción do niño da colonia. Pola contra, as primeiras obreiras construirán un novo nun lugar o máis lonxe posible do chan (p. ex., nas cimas de árbores). Tamén, pero menos frecuentemente, poden construír o seu niño en edificios antigos ou murallas, e en cavidades no chan.

Os niños son construídos con fibras de madeira masticada, e poden alcanzar un metro de altura e 80 cm de diámetro. Os niños son mantidos por miles de individuos. Xeralmente, estes niños son de forma esférica, e teñen un orificio de saída lateral, ao contrario dos de o avispón (Vespa crabro), que teñen a súa saída na parte baixa. Cada niño é o fogar de preto de 2.000 avispas, con 150 fundadoras, que ao ano seguinte crearán polo menos 6 colmeas. As obreiras e machos morren antes do final do outono; as raíñas e as femias entran en diapausa en lugares protexidos, así que deixarán os niños baleiros e non os usarán o ano seguinte.
Dada a súa situación na cima das árbores, a máis de 15 m do chan, os niños son difíciles de ver e atopar durante a primavera e o verán, coa follaxe.

Dieta
Para alimentar as súas larvas, a avispa asiática (Vespa velutina) captura moitos tipos de insectos (abellas, avispas, moscas, arañas, orugas, formigas, bolboretas e pulgones), pero as abellas forman o 84 % da súa dieta (principalmente para a alimentación das súas larvas).4 Para capturar as abellas, sitúase en voo estacionario na entrada das colmeas. O seu maior tamaño permítelle capturar unha abella en voo e levala, para conservar soamente o tórax. Levaraa á súa colonia para alimentar as súas larvas. A avispa adulta aliméntase de froita madura (mazás, ciruelas, uvas, etc.), do mesmo xeito que a avispa común, pero en maior cantidade, podendo danar hortos.

Defensa da abellas
As abellas europeas empezan a desenvolver a mesma estratexia de defensa que as súas homólogas asiáticas. O seu defensa consiste en cubrir á avispa invasora provocando a súa morte por hipoxia ao cabo dalgúns minutos.

Perigo para o home
A avispa asiática (Vespa velutina), do mesmo xeito que o avispón europeo (Vespa crabro), pode inocular o seu veleno ao ser humano. Segundo os datos recompilados en Europa, a avispa asiática non representa máis perigo que o seu homólogo europeo. Este último prefire a fuxida antes que o ataque. Non se reportou aumentos de picadura nas zonas onde se estableceu a avispa asiática. Reportouse un caso de envelenamento grave, despois de 12 picaduras cefálicas de Vespa velutina. Os casos de ataques reportados eran case sempre a proximidade do niño. O perigo para o ser humano é presente en caso de picaduras múltiples, picadura única en mucosa ou en persoas que padezan alerxia ao veleno de himenóptero.

PDF DESCARGA

Manual para la gestión de la Avispa asiática (Vespa velutina)