Ir al contenido principal
Quempallou
Material
da sua paxina Web
O
grupo de folc Quempallou nace aló por Abril do 1.999, froito en boa
medida da coincidencia na Escola de Maxisterio de Pontevedra de dous
dos seus integrantes. Deste xeito, pásase a incluí-lo acordeón nun
cuarteto tradicional afincado en Bueu, xunto con outros dous
compoñentes (David Magdaleno e Guillermo Lamosa), que algo máis
tarde habían ser reemprazados por outros dous compañeiros, ao bombo
e buzuki. A partires de aí xurde un tremendo entusiasmo pola nova
formación, que os leva a traballar arreo con moita ilusión
compoñendo, arranxando e recollendo os temas do seu repertorio.
Guillermo Lamosa reincorpórase no 2001 ao grupo coa guitarra
acústica e xa no 2002 entra o gaiteiro coruñés Xulio Coira en
substitución do buenense Mui Novas.
Logo de grava-la súa
primeira maqueta no Outono do 2000 en Vigo, resultan escollidos como
finalistas para o II Concurso de Grupos Folc Noveis Radio Obradoiro
que se celebrou no Auditorio de Galicia en Xaneiro do 2001, contando
cun prestixioso xurado que lle deu a Quempallou a indiscutible
victoria. Gracias a ela, gravan nos estudios Phonos da Estrada o seu
primeiro disco, que logo de ser remasterizado nos estudios Desphase
Sound de Ourense, foi editado en Maio do 2002 por Zouma
records.
Amais do mencionado premio, participan tamén
como finalistas no II Concursu de Música Folk Cuartu los Val.l.es
celebrado en Tinéu (Asturies) en Xullo do 2001; e, competindo contra
grupos de todo o estado español así coma portugueses, acadan o 2º
premio en empate co vencedor. Ese mesmo ano, percorren Portugal dende
o Norte ata o mesmísimo Algarve pasando por cidades coma Setúbal,
Loulé, etc. (I Xuntança de Gaiteiros de Pinhal Novo; II Festival de
Música Tradicional de Macedo de Cavaleiros...).
Estes
feitos fan que vaia medrando a súa sona, e son reclamados para tocar
en importantes festivais tanto a nivel galego (2ª e 3ª Festa Folc
de Vilariño -O Hío-; 23º Festival de Pardiñas, 6ª Foliada de
Lalín...) coma en Asturies, País Llionés ou Castilla la Mancha (6º
Festival Intercélticu d'Avilés; Festivais folk de Vil.l.ablino ou
Sigüenza).
Alén diso, o seu primeiro disco acada unha
consiberábel repercusión nos medios de comunicación galegos, así
coma emisoras especializadas a nivel estatal e incluso internacional,
coma a emisora de Músicas do Mundo W.R.A.S. de Atlanta (EE.UU.),
quen lle outorgou ao tema Moreniña o número un na súa lista de
emisión durante dúas semanas consecutivas en Novembro do 2002.
No
verán do 2004, Quempallou presentou o seu segundo traballo
discográfico, "Estremonías". Un disco gravado e argallado
con moita máis calma, no que destacan as composicións propias
baseadas en estructuras tradicionais; algunha que outra saída do seu
estilo base; e sobre todo unhas letras que falan das cousas do mundo
no que nos tocou vivir, que convidan a face-la festa sen nos esquecer
do bo e máis do malo de tódolos días visto dende a perspectiva do
propio grupo. Con el recorreron de novo Galiza de Norte a Sul e de
Leste a Oeste cun importante éxito, destacando festivais da
envergadura dos de Pardiñas ou o mesmísimo de Ortigueira, festival
éste que pecharon actuando mesmo despois do mítico grupo irlandés
The Chieftains. Por outra banda, un corte deste disco, "Xan",
foi escollido mellor tema galego do ano 2004 nun inquérito realizado
polo semanario A Nosa Terra entre representantes deste sector.
Son
estes tamén anos de trocos na formación, quedando esta estable
xusto logo de editar este seu segundo disco, coa incorporación do
marinense Xulio Abal ás cordas.
No 2007, Quempallou
confirma a estabilidade da súa traxectoria co seu terceiro traballo.
Leva un nome ben axeitado, "Polo aire", pois é así como
están estes sete músicos en cada un dos seus concertos, cargados de
alegría e paixón, e como queren que estea tamén o público que os
segue. Ademais, este título quere facer referencia á radio, xa que
serve esta como fío condutor do disco en si, tanto no deseño coma
en parte do contido. Nótase nel unha importante madurez musical,
tomando as cordas grande importancia como base; e as composicións
propias, sen perder a base tradicional nin a importancia da palabra,
pasan a ser a tónica dominante.
Un estrano aniversario, o
dos once anos sobre os escenarios, serve para editar en 2011 unha
recompilación co mellor da súa discografía. Cinco cortes de cada
un dos seus discos que fan que quen escoite "Once anos mallando"
se poida facer unha boa idea do espírito e a evolución do
grupo.
Xa no ano 2012 presentan o seu novo e agardado
traballo discográfico “Vellas Novas”, que cunha estética
baseada no mundo do xornalismo, contén composicións propias e
tradicionais ao máis xenuino estilo de Quempallou. Coas baixas na
formación de Xulio Abal e Xulio Coira, grávase este “Vellas
Novas”, un traballo cargado de matices sonoros e cunha gran dose de
influencias musicais, que chegan dende a experiencia dun grupo que
leva máis de doce anos en escena. Como é habitual en Quempallou, o
disco asenta unha fonda raíz na tradición musical galega, a partir
da cal, constrúe arranxos, adapta letras e crea novas composicións.
Así conseguen unha sonoridade característica, apoiada nas
percusións tradicionais, o acordeón e as cordas, sobre o que
camiñan frautas, gaitas, e sobre todo a voz.
Ao longo do
2016 están a presentar o súa nova produción dun xeito innovador e
diferente, aproveitando os novos recursos que ofrece a rede para
achegarse ao público dun xeito máis directo e interactivo,
anticipando nas diversas plataformas dixitais as novas cancións que
compoñerán o seu quinto disco. Serán un total de catro entregas, e
precisamente de aí vén o nome do novo proxecto: Quarteirón. Aínda
que o grupo aposta por unha nova maneira de ofrecer a súa música,
non pensan en abandonar o formato tradicional de disco, e editarán o
traballo en formato físico unha vez estean rematadas as catro
entregas dixitais.
Nesta nova entrega participa tamén a
nova fichaxe do grupo, o gaiteiro e clarinetista vigués Rubén
Troitiño, recén chegado ao grupo logo da marcha, por
motivos persoais, de Xosé Maceda, histórico percusionista de
Quempallou.
COMPOÑENTES
Roi
Maceda
Acordeón
Guillerme
Ignacio
Gaitas,
frautas e voz
Isaac
Millán
Bouzouki
e guitarra
Roi
Adrio
Percusións
Rubén
Troitiño
Gaitas
e clarinete
Alfonso
Agulla “Eski”Son ao vivo
Comentarios
Publicar un comentario
Deixe a súa opinión