Día dás Artes Galegas

A pintora surrealista nada en viveiro, Maruxa Mallo será a protagonista da segunda edición do Día dás Artes Galegas, tomando a substitución do rianxeiro Alfonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao, quen foi homenaxeado este ano.

A decisión de elixir a Maruxa Mallo foi apoiada onte pola maioría do plenario da Real Academia Galega de Belas Artes, reunido na Coruña.

Con todo, sobre a mesa había varias propostas: os pintores Carlos Maside (proposto pola Asociación de Amigos Carlos Maside), Laxeiro (proposto pola Fundación Laxeiro), Maruxa Mallo (proposto pola Galería 30), o escultor Antón Faíle e os músicos Pascual Veiga, compositor da partitura do Himno Galego (proposto pola Real Academia Galega) e Jesús Val i Gai (proposto polo Consello da Cultura Galega).
É o segundo ano que unha artista galego recibe esta distinción, xa que a decisión de homenaxear a un personaxe destacado do campo das artes neste día naceu en 2016.
Maruxa Mallo foi ante todo unha muller libre, algo inusual nas súas contemporáneas. 

Naceu en 1902 o seo dunha familia acomodada do municipio de Viveiro, Lugo, e o seu nome real era Ana María Gómez González.
Debido ao traballo do seu pai, funcionario do corpo de aduanas, desde nena viuse obrigada a viaxar e cambiar de residencia.
Aproveitando un dos traslados da súa familia, destinada esta vez a Madrid Maruxa Mallo, que por aquela época tiña 20 anos, matriculouse na Real Academia de Belas Artes de San Fernando, onde mantivo contacto con artistas da talla de Salvador Dalí, Federico García Lorca, Margarita Manso, Luís Buñuel, María Zambrano e Rafael Alberti. Nesta etapa traballou para numerosas publicacións literarias e realizou varias exposicións e portadas para libros.


Desde Madrid, Maruxa deu o salto europeo, trasladándose a París en 1932, grazas á axuda económica dunha bolsa da Xunta de Ampliación de Estudos. É na capital francesa, onde se penetra na corrente do surrealismo.
Coñeceu a Max Ernst, René Magritte, Joan Miró, Giorgio de Chirico, entre outros. A cultura parisiense exerceu unha enorme influencia na súa pintura que cambiou radicalmente, mergullándose por completo no surrealismo.

Maruxa Mallo está considerada a nivel estatal como unha artista da xeración de 1927, e debido ao seu declarado compromiso coa II República viuse obrigada a exiliarse para fuxir da contenda.
O golpe de estado de 1936 sorprendeulle en Galicia e tivo que refuxiarse na casa dun familiar, onde estivo escondida durante varios meses. O 1937 Mallo conseguiu escapar a Portugal e desde alí viaxou a América. Pasou os anos de guerra e postguerra entre Arxentina e Estados Unidos, onde mantivo viva a súa inquietude cultural e artística, traballando para destacadas revistas, onde obtivo un rápido recoñecemento social.

Non regresou a España ata 1961, cando se instalou de novo en Madrid e case como un símbolo volve debuxar na portada da Revista de Occidente.
Con todo terá que esperar ata a década dos 80 para recibir distincións á súa obra en España.


O Ministerio de Cultura en 1982 outorgoulle a Medalla de Ouro ao mérito nas Belas Artes e en 1990 recibiu a Medalla de Ouro da Comunidad de Madrid e un ano despois a de Galicia. Finalmente morre en 1995.