Despedida Dos Suaves

A emotiva xira de despedida da banda galega para este martes, 27 e decembro, pola Riviera de Madrid
Trinta e seis anos de carreira, once discos de estudo e cinco en directo, miles de quilómetros percorridos e unha enorme inchada de fans que os segue con fervor relixioso, é o resumo rápido da traxectoria de Os Suaves, unha desas bandas cuxa adeus fará que o rock español xa non sexa o mesmo.

ADOLFO DOMINGUEZ REBAJAS HASTA EL 60%

E é que estamos ante a despedida dun dos dez nomees máis importantes do rock urbano no noso país, un grupo que foi banda sonora de moitísimas vidas, coa súa aura de lenda, si, pero máis pegada á realidade que ningunha. «Podemos dicir que somos uns afortunados por poder vivir unha experiencia tan bonita e pasalo tan ben preto dos nosos fans todos estes anos», di Charly Domínguez, baixista e único sobrevivente fundador xunto ao seu irmán Yosi, que por certo «está perfectamente» tras a súa caída (e hospitalización) nun concerto recente.
Esta xira de despedida está a alongarse tanto que aínda queda un ano por diante, polo que «aínda non nos puxemos a pensar nese último concerto, que será en Ourense, na nosa terra», di Charly. Pero non fai falta pensar nesa temida última velada sobre o escenario para que a nostalxia brote a gallarón: «Nesta xira estamos a ver a fans que choran desconsolados, e a verdade é que estamos a vivir momentos nos que é imposible non emocionarse moito. Os Suaves formaron parte das vidas de moita xente, xente que coñeceu aos seus amigos ou ás súas parellas escoitándonos... iso débennolo!», chancea o baixista.

Parada alemá

Tras o seu concerto da Riviera, o seu último encontro coa inchada madrileña, descansarán uns meses para despois arrincar a última parte desta xira, que foi bautizada como «A traca final», e comezará o próximo abril en Berlín. «É un paradoxo que no noso último tour vaiamos facer cousas novas, nunca actuamos alí!», di Charly, sorprendido polo enorme interese suscitado polo seu adeus. «De súpeto hai moito máis interese por nós, pero xa é demasiado tarde. Xa non imos poder facer todo o que nos ofrecen, e por exemplo, non iremos a Iberoamérica. Pero, sabes?, están a organizarse viaxes desde alí para vir vernos. É incrible».