Cantos de Taberna

Cantos de Taberna

Falemos Galego

Sabedes que está de moda

entre vellos e yeyeses

a Canción Galega Nosa

que hasta cantan os ingleses.

Nos estamos satisfeitos

da nosa fala natal

e rendímoslle homenaxe

no tempo de carnaval, carnaval.

Xerardo, Vicente, Honorato e Miguel

cantades galego facedes moi ben

como xa fixeron os da bella ola

falemos galego na rúa e na escola.

Un recordo placenteiro

para as novas amistades

que cantaban en galego

alá polas Baleares

non estamos moi dacordo

cos que cantan por aí

a cantiga de veiriña

do galego de madrí - de madrí

Xerardo, Vicente, Honorato e Miguel

cantades galego facedes moi ben

como xa fixeron os da bella ola

falemos galego na rúa e na escola.

Os Tamara alá moi lonxe

cántanlle ao Santiaguiño

e dicen os casteláns

carallo cos galegiños

o galego non é novo

que é máis vello que a requisa

pois o cantaban os cregos

cando inventaron a misa, a misa.

Xerardo, Vicente, Honorato e Miguel

cantades galego facedes moi ben

como xa fixeron os da bella ola

falemos galego na rúa e na escola.

Xerardo, Vicente, Honorato e Miguel

cantades galego facedes moi ben

como xa fixeron os da bella ola

falemos galego na rúa e na escola.

Foi unha casca

Foi unha casca de banana

que eu pisei, pisei, escorreguei,

case caín,

mais a xente tras de min berreu:

vas cheo galopín, vas cheo galopín.

A xente anda no mundo

sen ter conversación,

se falas un pouco alto

é falla de educación.

Se un entra nunha tasca

para calmar a sede din

vas cheo galopín, vas cheo galopín.

Chora doutor, chora,

eu sei que o medo de ficar probe

te apavora

o cacique ten un pazo para morar

mais eu teño un currunchiño e un amor,

ai, ai, ai, doutor, ai, doutor,

eu xa non quero ter a vida do señor.

Se ti coidas que a cachaza é auga

cachaza non é auga, non,

cachaza ven do alambique

e a auga ven de ribeira.

Pódeme fallar todo na vida,

lacón, pan e rinchóns.

Pódeme fallar manteiga,

o demais non fai falla, non.

Pódeme fallar o amor

esto ao fin non é desgracia,

mais non quere que me falle

un traguiño de cachaza.

Foi unha casca de banana

que eu pisei, pisei, escorreguei,

case caín,

mais a xente tras de min berreu:

vas cheo galopín, vas cheo galopín.